De frauduleuze erkenning

Wat is een frauduleuze erkenning?

Een frauduleuze erkenning of schijnerkenning wordt in het Burgerlijk Wetboek als volgt omschreven :

" Er is, ingeval van aangifte van erkenning, geen afstammingsband tussen het kind en de erkenner wanneer uit een geheel van omstandigheden blijkt dat de intentie van de erkenner, kennelijk enkel gericht is op het voor zichzelf, voor het kind of voor de persoon die zijn voorafgaande toestemming voor de erkenning moet geven, bekomen van een verblijfsrechtelijk voordeel dat verbonden is aan de vaststelling van een afstammingsband."  Artikel 330/1 Burgerlijk wetboek

Het enige doel van de erkenning is dus het verkrijgen van een verblijfsrecht voor de betrokkene(n).

Wanneer is er geen frauduleuze erkenning?

De juridische afstammingsband die ontstaat tengevolge van een erkenning blijft losgekoppeld van de biologische realiteit: er hoeft dus geen biologisch verwantschap zijn om een erkenning te kunnen doen. Niet elke vaststelling van een niet-biologische afstammingsband is dus frauduleus. Enkel als de erkenner de uitsluitende bedoeling heeft om een verblijfsrechtelijk voordeel te komen voor hemzelf, het kind of de andere ouder. De wetgever koos daarom voor de term frauduleuze erkenning in plaats van schijnerkenning. Omgekeerd kunnen situaties waarin er wel sprake is van biologisch verwantschap tussen de erkenner en het kind, wel als frauduleus aanzien worden.

Hoe een frauduleuze erkenning herkennen?

De omzendbrief met het oog op de strijd tegen de frauduleuze erkenningen van 21 maart 2018 geeft een overzicht van indicatoren die in combinatie met elkaar kunnen wijzen op een frauduleuze erkenning :

• de aangever heeft een groot aantal kinderen erkend bij verschillende partners, al dan niet met verblijfsrechtelijke gevolgen
• de aangever en de moeder hebben elkaar voor de erkenning nooit ontmoet
• de aangever en de moeder kennen elkaars naam of nationaliteit niet
• de aangever en de moeder hebben geen affectieve relatie gehad hebben geen gezin gevormd of minstens verbleven op hetzelfde adres
• de aangever kan onmogelijk de biologische vader van het kind zijn op basis van het attest van zwangerschap
• de aangever en de moeder weten niet waar de andere werkt
• verklaringen over de omstandigheden van de ontmoeting of relatie lopen manifest uiteen
• één van de partijen bevindt zich in een zwakke sociale positie (bijvoorbeeld alleenstaande moeder)
• de aangever is gehuwd met een andere persoon of leeft samen met een andere persoon dan de andere ouder van het kind
• een som geld of andere waardevolle goederen worden beloofd voor de erkenning van het kind of om een voorafgaande toestemming in de erkenning te geven
• er is sprake van een georganiseerd karakter (bijvoorbeeld gebruik van een tussenpersoon)
• de aangever of de andere ouder heeft al een of meerdere pogingen gedan om een frauduleuze erkenning te laten akteren
• de aangever of de andere ouder is niet geslaagd in alle wettelijke mogelijkheden om zich in België te vestigen: wanneer één van de partijen zich in een illegale of precaire verblijfstoestand bevindt, eerdere verblijfsaanvragen telkens werden geweigerd, bevelen om het grondgebied te verlaten werden genegeerd, bestaat er een risico dat men via de erkenning van het kind zijn verblijfssituatie wil regulariseren

De ambtenaar van burgerlijke stand kan zich onder meer baseren op:

• nagetrokken verklaringen of getuigenissen van de partijen zelf of van derden
• bepaalde geschriften van de partijen zelf of van derden
• onderzoeken door politiediensten