Informatienota 1991/27: - Kinderbijslag ten behoeve van de kansarme jongeren van 18 tot 25 jaar tewerkgesteld door een "Entreprise d'apprentissage professionnel (E.A.P.)" (onderneming voor het aanleren van een beroep). - Toepassing van art. 62, §4 G.W.

De door de Franse Gemeenschap erkende "entreprises d'apprentissage professionnel (ondernemingen voor het aanleren van een beroep) kunnen beschouwd worden als onderwijsinstellingen in de zin van art. 1 van KB van 30 december 1975 tot vaststelling van de voorwaarden waaronder kinderbijslag wordt verleend ten behoeve van het kind dat onderwijs volgt en, bijgevolg, kan de stagiair die een opleiding geniet rechtgevend zijn op kinderbijslag onder voorbehoud, onder andere voorwaarden, dat de stage een voorwaarde is tot het bekomen van een brevet dat de opleiding erkent.

Dit brevet, afgeleverd door de Adviescommissie opgericht bij art. 6 van het besluit van de Franse Gemeenschapsexecutieve van 23 januari 1987 betreffende de erkenning van de "entreprises d'apprentissage professionnel" (ondernemingen voor het aanleren van een beroep), beantwoordt dit aan het bepaalde in art. 8 van KB van 30 december 1975?

Antwoord van de Minister van Sociale Zaken dd. 17 juni 1991.Ref.: 5064/89/110/DC/AF2883. (uittreksel)

Ik ben van oordeel dat het brevet afgeleverd aan degene die een opleiding geniet in een onderneming voor het aanleren van een beroep, beantwoordt aan de voorwaarden van art. 8, lid 1 van KB van 30 december 1975 tot vaststelling van de voorwaarden waaronder kinderbijslag wordt verleend ten behoeve van het kind dat onderwijs volgt voor zover dit brevet werkelijk een opleiding van een onderwijstype erkent.

Enerzijds, wordt het afleveren van het brevet gereglementeerd daar het voorzien is in art. 7, §2 van het besluit van 23 januari 1987 van de Franse Gemeenschapsexecutieve betreffende de erkenning van de entreprises d'apprentissage professionnel" "E.A.P." (ondernemingen voor het aanleren van een beroep). Anderzijds, geldt de gelijkstelling voorzien in art. 8, lid 1 van KB van 30 december 1975 waarvan hiervoor sprake, voor alle onderwijstypes sedert 1 januari 1976.

Tenslotte, meld ik U dat diverse wijzigingen voorzien zijn in het besluit van 23 januari 1987 v. de Franse Gemeenschapsexecutieve betreffende de erkenning van de ondernemingen voor het aanleren van een beroep. De bepalingen met betrekking tot het afleveren van het brevet zullen namelijk aangepast worden om de toekenning van de kinderbijslag mogelijk te maken."

Hieruit vloeit voort dat de stages verricht door de jongeren die een opleiding in een pedagogisch gerichte E.A.P. volgen mogen gelijkgesteld worden met lesuren krachtens art. 8, lid 1 van KB van 30 december 1975.

Bij toepassing van art. 62, §4 G.W., is de kinderbijslag dus verschuldigd ten behoeve van die jongeren, voor zover dat alle andere voorwaarden van KB van 30 december 1975 vervuld zijn, vooral die bepaald in art. 8, lid 2 van voornoemd KB betreffende het bedrag van het loon waarboven een leerling ophoudt de kinderbijslag te genieten.

Evenwel dient men te noteren dat de "entreprises d'apprentissage professionnel" (E.A.P.) onderverdeeld zijn in twee onderscheiden categorieën:

• de economisch gerichte E.A.P., enerzijds.
• de pedagogisch gerichte E.A.P., anderzijds.

Het onderscheid tussen die twee typen van E.A.P. kan invloed hebben op het recht op kinderbijslag ten behoeve van de jongeren die een van die twee categorieën frequenteren.

Inderdaad, de vooral economisch gerichte E.A.P. ontwikkelen een eigen economische ruimte waarvan de werkingswijze die van de klassieke ondernemingen benadert.

In dit geval, benadert de bezoldiging een normaal loon.

Als de financiële middelen van de E.A.P. het toelaten en er participatie is vanwege een vreemde partner (meestal de OCMW), wordt de jongere onder " klassieke" arbeidsovereenkomst aangeworven.

De vooral pedagogisch gerichte E.A.P., daarentegen, werken volgens een model dat de alternerende vorming benadert.

Stages worden verricht in de ondernemingen buiten de E.A.P., maar de bezoldiging wordt dikwijls herleid tot een gewone kostenbetaling (of vergoeding) het bedrag niet overschrijdend van het loon waarboven een leerling ophoudt de kinderbijslag te genieten.